ഒരു ഞൊടിയുടെ  നിശബ്ദത കൊണ്ട്

 നീ എറിഞ്ഞുടച്ചത്‌ എന്റെ പ്രണയമാണ് .

ചിതറി തെറിചോരായിരം

 ചില്ല് കഷ്ണങ്ങൾക്കിടയിൽ

 ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടഞ്ഞു ചത്തതും

 എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള പ്രണയമാണ് .

വെളിച്ചം വീഴാത്ത കണ്ണുകള തുറിച്ചു പിടിച്ച് , 

ജീവന്റെ അവസാന ശ്വാസവും വലിച്ചെറിഞ്ഞ് 

ഇരുട്ടിന്റെ തണുപ്പും പുതച് ,

 വീർത്ത് മലച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ടതിപ്പോഴും അവിടെ ,.

ഉറുമ്പുകൾക്ക് പോലും വേണ്ടാതെ , ചിതലുകൾ തിന്നാതെ , 

എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ സ്മാരക ശിലയായി......

നിന്റെ കൂടാകാൻ 

എനിക്കായില്ല , 

എന്റെയാകാശമാകാൻ നിനക്കും,

എന്നിട്ടും നാം പ്രണയിക്കുന്നു -

 ഭ്രാന്തമായി ..... 

മൌനം പടര്ന്നു പടര്ന്നു ഒരു തൊട്ടാവാടി കാടായിരിക്കുന്നു ഉള്ളിൽ  കാലെടെത്തു വയ്ക്കുമ്പോൾ സൂക്ഷിക്കുക..........

ഒരു വാക്കിന്റെ

 അകലത്തിലാണ് 

നാം ഒറ്റയായത് ,

ഊതിയുരുക്കി 

തല്ലി  പതം  വരുത്തി 

മിനുക്കിയെടുത്ത 

ഒരേയൊരു 

വാക്കിന്റെയകലത്തിൽ..