ചിലപ്പോ അങ്ങിനെയാണ് ,

ആൾ കൂട്ടത്തിനു ഒത്ത നടുവിലിരിക്കുമ്പോഴായിരിക്കും

കണ്ണും കാതും മലര്ക്കെ തുറന്നിട്ട്‌ തന്നെ

കാഴ്ചയും കേൾവിയും

ഉമ്മറ വാതിലും വരാന്തയും അടച്ചു പൂട്ടി ,

മച്ചിൻ പുറത്തെക്ക് വലിഞ്ഞു കേറി പോകുന്നത് .

കട വാവലിന്റെ ചൂരഉള്ള ഇരുട്ടിൽ

കൂനി കൂടിയിരുന്നു ഓർമ്മകൾ രാകി മിനുക്കാൻ തുടങ്ങും..

ശാപം പിടിച്ച തിളക്കവും പേറി

പുറത്തിറങ്ങും പിന്നെ ഓർമ്മകൾ...

ഒരു പ്രേതം കണക്കെ

സ്വൈര്യം തരാതെ അങ്ങുമിങ്ങും പറന്നു നടക്കും..

ഇനി ഒരിക്കലും തുറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു താഴിടണം 

മച്ചിന്റെ വാതിലിന് ....

അല്ലെങ്കിലും അത് ചിലപ്പോ അങ്ങനെ തന്നെയാണ്